Każda kraina i kultura posiada legendy o mrocznych wojownikach. Germania nie jest tu wyjątkiem. Wśród koczowniczych ludów zamieszkujących Germanię żył jeden z największych i najokrutniejszych wojowników w historii Europy – Germański Wojownik. Określenie „germański” dosłownie tłumaczy się jako „człowiek z włócznią”, ponieważ włócznia była najczęściej używaną bronią. Oprócz tego wojownicy nosili miecze i mniejsze ostrza do walki na bliski dystans, w której to sztuce osiągnęli wyjątkowe mistrzostwo. Starożytni germańscy wojownicy byli silni, zaciekli i barbarzyńscy. Tacyt opisał ich jako upiornych wojowników w służbie boga Odyna. Używali czarnych tarcz, malowali swoje ciała i wybierali najgroźniejszą broń, by zasadzać się nocą na wrogów i siać postrach wśród swoich ofiar. Cień upiornej armii wywoływał panikę, gdyż żaden wróg nie mógł znieść widoku tak nagłego i piekielnego ataku. Większość germańskich wojowników była wolnymi ludźmi, co oznaczało, że nie byli niczyimi sługami. Mieli jednak prawo do wyboru własnego króla, którego szanowali i za którego byli gotowi umrzeć. Niektórzy z tych wojowników stali się legendarni i pomimo nieskażonej reputacji, ich wizerunek jest wart przekazania przyszłym pokoleniom.